Al staat er voor de onzen dan niet meer op het spel dan de spreekwoordelijke eer, toch is een nederlaag tegen bijvoorbeeld Phoenix niet leuk. En dat was dus zaterdag wel het geval in Zoetermeer. Destijds in Leiden redde Ferry vlak voor tijd nog een gelijkspel, maar dat zat er nu de gehele wedstrijd niet in. Het werd nu 15-11.

Ferry (interim-trainer bij KZ De Danaïden) was er niet meer bij, maar dat gold ook voor meerdere vaste basisspelers uit de eerste helft van het seizoen, die nu kampen met blessures (Tim, Janke Nies en Danya). Het was dus bij de start weer even wennen aan elkaar, want “de opstelling moest weer worden aangepast,” vertelt Niek, die zijn ploeg allengs wel beter in de wedstrijd zag komen. Maar toen leidde de thuisclub al met 5 punten (7-2), meteen ook het grootste verschil in dit duel.

“Het vertoonde spel was best acceptabel”, vond Niek, die de doeltreffende doorbraak van Robin na een directe pass vanuit het verdedigingsvak als een uitvloeisel daarvan aanmerkte. Maar hoe leuk ook, als je de gecreëerde kansen niet benut, speel je een kansloze wedstrijd. En dat gebeurde dus ook, want we lieten nogal wat mogelijkheden onbenut. Doorloopballen en “korte” kansen dicht bij de paal waren niet aan ons besteed.

Dat Phoenix de punten harder nodig had dan wij, was overigens in hun spel niet echt te ontdekken, zeker omdat wij ondanks de slechte afwerking toch bleven mee strijden voor een goed resultaat. Bij 12-10 leek het nog even spannend te worden, maar 3 goals op rij van de thuisclub beslisten het duel definitief.

Doelpunten: Pam (3), Janwillem (2), Robin (2), Sander, Rosanne, Mees en Mandy.

Het “tweede” verloor ook. Na de 23-17 in Leiden werd het nu 15-13 voor Phoenix.

Komende zaterdag besluit de selectie het seizoen op eigen veld met de wedstrijden tegen Korbis.

Wim van Vliet