“De wil was er wel, maar dat was vandaag niet voldoende”, constateerde coach Henk na afloop een beetje mistroostig. Het overlijden van lid van verdienste Ruud Niesing werd herdacht met een indrukwekkende minuut stilte voorafgaand aan het duel en dat wierp wel een schaduw over het slot van het seizoen. Een seizoen vol onderbrekingen en puzzelen om de teams te bemannen, omdat we ook nog geconfronteerd werden met de nodige blessures, waardoor velen met het spelen van meerdere wedstrijden per wedstrijdronde hun contributie er dubbel en dwars uitgehaald hebben.

Na drie achtereenvolgende nederlagen vormde het reeds gedegradeerde en zelfs nog puntloze Korbis een uitgelezen gelegenheid om het seizoen positief af te sluiten. Dat werd het voor beide teams uiteindelijk wel, want de Leidse gelijkmaker viel echt pas luttele seconden voor het einde. De in het veld duidelijk aanwezige JW voorkwam met zijn 6e goal een toch wel blamerende nederlaag, daarmee niet voorkomend dat de bezoekers het eerste en enige punt in 14 wedstrijden van zijn ploeg afpakten. De ploeg uit Waddinxveen kon daarom met toch een resultaat in de tas met opgeheven hoofd ons terrein en de eerste klasse verlaten.

Korbis toonde vorige week tegen koploper ALO (14-17 verlies) al aan tot meer in staat te zijn dan de stand op de ranglijst aangaf, opende in Leiden de score en bleef zo goed partij geven, dat het bij rust
9-8 was. Trigon moest na 3-1 wel telkens in de achtervolging (3-4, 5-7, 7-8).

Dat moesten we na de vlotte 10-8 van JW nog meer, want met 5 goals op rij van Korbis leek een daverende verrassing in de maak (10-13). Wij schoten wel veel, maar het zat gewoon niet mee. Enkele tactische vakwisselingen van Henk stonden garant voor een spannende slotfase en die kwam er ook. Bij 13-13 miste Korbis eerst nog een strafworp, om 30 seconden voor tijd alsnog te scoren.
De winnende leek het, maar JW redde weer eens de meubelen met zijn succesvolle poging een paar seconden voor tijd.

Janwillem (6), Sander (2), Joep (2), Pam, Mees, Mandy en Anneroos scoorden.

Wim van Vliet