Vreugde en verdriet in de sport waren niet eerder zo dicht bij elkaar als afgelopen zaterdag in de Vijf Mei Hal. Vreugde bij Velocitas en grote verslagenheid bij ons, dat een onverwachts uitstekende partij 8 seconden voort het einde toch nog onbeloond zag. Die deceptie bij de onzen was uiteraard begrijpelijk als je dit seizoen in 8 wedstrijden nog geen punt hebt behaald en je nu door een ultieme schotpoging van de Leiderdorpse ploeg een dik verdiend gelijkspel verloren ziet gaan: 18-19.

Na de duidelijke afstraffing op het veld (18-6) voorspelde menigeen vooraf dat de ploeg van trainer/coach Niek in feite aan een kansloze missie tegen de gedoodverfde kampioen begon en daar leek het aanvankelijk ook op. De 2-6 stand na zo’n 10 minuten zuivere speeltijd rechtvaardigde die mening ook. Maar dat beeld veranderde volledig, mede door een vroeg doorgevoerde wissel aan onze zijde. Met Ike kwam er wat meer daadkracht en routine op dit niveau binnen de lijnen en de rest van de ploeg volgde. Het werd 6-6 en vanaf dat moment werd het een gelijkwaardig duel maar nog wel met de vraag hoe lang wij dit zouden kunnen volhouden. Met de strijdlust zat het wel goed en ook conditioneel raakten we niet in de problemen. Halverwege leidde Velocitas met 10-11.

Na rust kwamen Pam en Mandy – vorige week goed voor samen 10 goals – bij ons in het veld en namen we voor het eerst een voorsprong 12-11. Het bleef daarna gelijk opgaan. Het verbeten verdedigen van ons veroorzaakte dat Velocitas zichtbaar steeds meer moeite had de schoten de goede richting (korf) mee te geven om in ieder geval de schotklok te ontlopen. Bij 15-17 was er voor eerst sinds lange tijd weer een verschil van 2 punten en lag een nieuwe nederlaag voor ons in het verschiet. Treffers van Mandy en Pam werkten die marge echter weg, waarna een door Anneroos – met 8 goals en veel intercepties in de verdediging de onbetwiste uitblinker aan Trigonzijde – benutte strafworp zelfs voor 18-17 zorgde en een regelrechte stunt leek in de maak.

Dat kon ook nog na de gelijkmaker, maar daarbij heb je ook wat geluk (en vertrouwen) nodig. De laatste 30 seconden toonden dat ontegenzeggelijk aan. Want met een beetje fortuin tolt de bal na het schot van René niet uit de korf en pakken we op zijn minst een bonuspunt. En zelfs dat werd onze geplaagde formatie niet gegund door het rake afstandsschot van Debbie Halvemaan vanaf de zijlijn 8 seconden voor tijd. Kampioensgeluk toch misschien?

Doelpunten: Anneroos (8), Ike (3), Sander (2), Floor, Mark, Pam, Mandy en René (allen 1).

Wim van Vliet