Zaterdagmiddag in het topsportcomplex Zaandijk ca kwart voor zes. Op het scorebord staat 17-12 en als supporter van de thuisclub denk je dan ongetwijfeld “gelopen koers”, ik ga alvast een drankje bestellen. Dan smaakt dat na de nog resterende 6 minuten zuivere speeltijd waarschijnlijk nogal bitter als je weer op het scorebord kijkt bij het slotsignaal en 19-19 op het bord ziet staan met grote vreugde bij de bezoekende club.
“Vreugde en opluchting”, verklaart Niek de stemming na de opmerkelijke revival van zijn ploeg in de slotfase van dit cruciale duel. “Als je zo terugkomt in een slechte wedstrijd, dan was dit meer dan haalbaar”, voegt hij eraan toe.
En met dit resultaat blijven we Roda en Atlantis op de voorlaatste (degradatie)plaats met 2 punten voor met nog 2 duels te gaan. “Slechte wedstrijd” kwalificeerde Niek het duel, maar daar zag het zeker in de beginfase van onze kant bepaald niet zo uit. Achteraf kan je concluderen dat we de thuisclub – die moest winnen – aan het begin en aan het eind van de wedstrijd hebben overrompeld.
Roda kwam namelijk aanvankelijk niet verder dan 2 benutte strafworpen en toen hadden wij er al 5 “in liggen”. De thuisclub kwam weliswaar op gelijk hoogte, maar opnieuw kwamen we aan de leiding na goals van Janke Nies en Mark, met 5 goals weer productief aanwezig. Maar daarmee hadden we het voor de rust wel gehad. De rust ging in met 13-8 en daar had Niek wel een verklaring voor: “Veel te veel goals weggegeven door niet in opdracht te verdedigen met onnodige vrije worpen en strafworpen tot gevolg.” Dat verklaart ook dat we met het reeds gedegradeerde Rapid de meeste tegengoals hebben van de klasse.
“Dat hebben we in de tweede helft wel beter gedaan. Veel moeten wisselen. Anneroos was ziek. Zij moest er na 5 minuten al uit voor Roos. In de rust heb ik Pam en Mandy van vak laten wisselen in de hoop dat Mandy wat meer ruimte zou krijgen. Dat gebeurde ook”, aldus de trainer/coach, wiens ingrepen uiteindelijk nog een keer goed uitpakten bij het ingaan van de laatste 6 minuten bij de stand 17-12. Mees en Floor kwamen erin voor Sander en Roos. Het had effect nadat Pam 18-14 had gemaakt en Mees met 2 goals (afstand en strafworp) de spanning helemaal terugbracht. Mark (strafworp) en nogmaals Pam (doorbraak) leken de spectaculaire inhaalrace compleet te maken, maar een strafworp van Roda betekende vervolgens 19-18.
Maar dan is er altijd nog Floor. Vorige week beslissend met haar eenhandige verre worp, nu was de vrij worp van dichtbij ook aan haar besteed: 19-19. Er resteerden nog 13 seconden voor Roda om die gelijke stand weg te poetsen, maar toen gaf onze verdediging op het juiste moment niets meer weg, Roda met een flinke domper achterlatend.
Doelpunten: Mark (5), Pam (4), Janke Nies (3), Mandy (3), Mees (2), Janwillem en Floor.
Wim van Vliet
Trigon Clubshop
