“Een voetbalscore” hoorde je roepen vanuit het publiek en “is je scoreblaadje al vol”, riep Mees naar me halverwege de wedstrijd tegen Achilles. Begrijpelijke geluiden want de 1-2 ruststand bood daar natuurlijk alle aanleiding toe. ’s-Ochtends bij de F3 van Fiks (met telgen van vd Gugten en v Vliet in de gelederen) kwam er een score van 10-15 op het digitale formulier en dat verleidde Joep na afloop weer tot de opmerking “kunnen we er niet een paar van hen lenen?”
De voor dit niveau wel zeer opmerkelijke lage score was het resultaat van een helft met weinig aanvallend spektakel maar ook van best wel overheersende verdedigingen aan beide kanten. Van onze kant niet zo heel vreemd, het ene doelpunt was zelfs nog een benutte strafworp, want voor ons staat er niets meer op het spel, maar voor Achilles wel met promotiekansen naar Hoofd- of overgangsklasse. De 100-jarige Haagse club kon echter het grote verschil tussen beide teams op de ranglijst geen moment waarmaken, voerde het combinatiespel – mede door goed verdedigen van onze kant – vaak te ver door en als er dan geschoten werd raakten de ballen nog niet eens de korf. Zelfs opgelegde kansen uit doorbraken waren aan beide kanten niet besteed.
Aan onze kant overigens niet veel beter. Of het nou aan de weersomstandigheden lag – JW “de wind kwam soms uit geheel andere richting”-, maar de productie was die eerste 30 minuten desondanks gigantisch onder de maat.
Dat veranderde in de tweede gelukkig wel, zeker omdat de eerste successen voor ons waren. Ons eerste velddoelpunt kwam van Anneroos na goed werk van Mark en Mees schoot zijn ploeg vervolgens voor het eerst op voorsprong. Het was ook de enige keer dat we aan de goede kant van de score stonden, want Achilles begreep dat het anders moest. Met meer fysiek en rebound – de lengte van de aan de pols geblesseerde Sander werd in dat opzicht wel gemist – bereikte het de ommekeer in de score, maar niet in het veld, want zoveel beter waren de Hagenaars echt niet.
Met wat meer fortuin in de afwerking liepen de bezoekers naar 4-8 – een te grote marge voor het werkelijke krachtsverschil zaterdag – en daar kwam in de ineens productieve slotfase (6 goals in 5 minuten) geen verandering meer in. Het werd uiteindelijk 7-10, een nederlaag dat wel, maar niet de smadelijke 24-9 van oktober in Den Haag.
Doelpunten: Mandy (3), Mees (2), Anneroos en Janwillem.
Wim van Vliet
