“Ik vond het toch onze beste wedstrijd tot nu toe”, zei Niek na afloop van het verloren thuisduel tegen koploper Refleks. Opmerkelijke constatering als je de uitslag 12-19 ziet, maar helemaal ongelijk had de aanstaande vader niet. “We creëerden voldoende kansen, waarbij ook de juiste mensen in schotpositie kwamen, maar de afwerking was niet goed”, vervolgde hij. De duidelijk hoorbare krachtterm van Floor na weer een gemiste schotkans symboliseerde dat gemis aan scherpte bij de afwerking waar de trainer het over had.
Vervelend voor ons eerste, want in het veld was het verschil echt niet zo groot als het eindresultaat
doet vermoeden. Dat ontstond namelijk in de laatste 4 minuten, toen we het nemen van te grote verdedigende risico’s moesten bekopen met evenzovele tegengoals en de bezoekers aantoonden op dat onderdeel de beteren te zijn in dit duel. Maar de wedstrijd was al eerder beslist en dat tekende zich eigenlijk al af in de beginfase, die van Trigonzijde weliswaar veel beter was dan een week geleden in Zoetermeer, maar de gemiste strafworp bij 1-2 was al een vaag voorteken dat we daarna constant achter de feiten aan zouden lopen met opnieuw een gemiste strafworp bij 3-6.
Refleks profiteerde, bracht het verschil op 5, maar Mandy c.s. rechtten de rug en kwamen in de tweede helft, die begon met 5-8, halverwege door wat langer aanvalsspel terug tot 8-10, maar we konden nou net niet dat “gaatje” dichten mede door het al eerder gemelde tekort aan scherpte en een beetje geluk bij de toch wel talrijke doelpogingen.
De 12-15 zo’n 4 minuten voor tijd gaf goed aan waar het bij ons deze middag aan schortte.
Doelpunten: Janwillem (3), Pam (2), Henk (2), Tony, Mandy, Sander, Mees en Floor.
Wim van Vliet
