Ons eerste blijft zichzelf en ons verbazen met de ongeslagen koppositie na 3 wedstrijden in 1C van de zaalcompetitie. Wie dat een paar weken terug voorspeld zou hebben, zou vreemd zijn aangekeken, maar het is echt de realiteit. Het team van captain Mandy won niet alleen in Vinkeveen knap van De Vinken, maar deed dat ook met een verschil van maar liefst 7 punten en dat in een klasse waarin de onderlinge verschillen door de kenners minimaal ingeschat worden.

In tegenstelling tot de eerste 2 wedstrijden kende onze ploeg een moeizame beginfase vooral “omdat de thuisclub ons dwong net iets anders te spelen dan we gewend zijn”, verklaarde Niek die stroeve openingsfase. “We stonden echter maar met 3-1 achter terwijl we onze slechtste 13 minuten van het seizoen hadden gespeeld. Ik zag wel dat we ons herstelden en beter in het duel kwamen”, vulde hij aan.
En dat gebeurde ook. Bij 4-5 kwamen we voor het eerst aan de leiding om die vervolgens in de rest van het duel niet meer af te staan.
De eerste helft werd afgesloten met een voordelige marge van 3 punten (6-9) en dat gaf de ploeg het nodige vertrouwen voor een tweede helft, waarin we met de ontketende Mees en Pam – samen goed voor 13 van de 19 goals – met een run van 4 treffers het initiatief stevig naar ons toetrokken.

Pas bij 6-13 hadden de Vinkeveners weer succes, maar het verschil was al gemaakt. De marge werd nooit kleiner dan 5 punten, mede door de vele intercepties en gewonnen verdedigende rebounds van Tony. “Pam en Mees waren kokend”, zoals Niek na afloop hun scorende inbreng betitelde.
“Pam begon stroef, maar maakte in de tweede helft goals uit ogenschijnlijk kansloze posities en Mees kon veel herhalen dankzij de rebounds van Sander”, zei hij vol lof na afloop, maar noemde het vooral een teamprestatie door heel gedisciplineerd te spelen en constant te herhalen in de tactiek voor deze wedstrijd.

Doelpunten: Mees (7), Pam (6), Mandy, Floor, Tony, Sander, Joep en Annika.


Wim van Vliet