Voor het eerste is het even wennen op een iets lager niveau dan het gewend is. Wel duidelijke winst die eigenlijk geen moment in gevaar kwam, maar aan het eind van het duel viel de formatie van trainer/coach Niek duidelijk met name aanvallend stil. De winst was wel zeker, maar met 1 goal in de laatste 12 minuten liet het eerste de kans liggen om met een ruime zege een stevig signaal af te geven aan de andere opponenten in de poule.
Dat lukte dus niet en konden de Hagenaars de halverwege de tweede helft opgelopen nadelige marge van 8 punten nog reduceren tot redelijke proporties met de 21-16 als eindscore op het digitale formulier. Veel goals ondanks de stevige wind die over het veld waaide.
Dat de wind toch niet de invloed op de score zou hebben, werd al in de eerste minuut duidelijk, want na amper 50 seconden stond het al 1-1. Het was ook meteen de laatste gelijke stand in het duel, waarin we binnen een kwartier de wedstrijd onder controle hadden. De 7-2 stond garant voor een zelden spannend en enerverend duel, met wel attractieve goals van Tony (6-2 met knappe assist van Sander) en Mees (de 10-4). De ruststand 13-7 gaf de verhoudingen goed weer.
In de tweede helft hetzelfde beeld, bereikten we bij 18-10 en 19-11 de grootste voorsprong, die grotendeels door het stilvallen van de op papier 1e aanval niet verder uitgebouwd werd. Het vak was meer met elkaar bezig dan met het opzetten van succesvolle aanvallen en dat ging ten koste van de scherpte bij het afwerken met 21-16 als eindresultaat. Tony – geïnspireerd door de jeugdige publieke belangstelling vanuit Alphen – was met 4 goals, talrijke intercepties en zijn hoorbare gedrevenheid “man of the match”.
Overige goals van Mees (6), Mandy (4), Pam (3), Sander (3) en Annika.
Het tweede was ook te sterk voor Dunas en won overduidelijk met 24-15.
Wim van Vliet
