Annika hield woord, knalde met haar 3 goals er voor haar flink op los, maakte zelfs de winnende, maar sprankelend was het vertoonde spel van haar ploeg allerminst. Ook niet overtuigend genoeg om de tegenstander, waarvan 2 weken eerder nog teleurstellend was verloren, de wil op te leggen.
Er werd weliswaar nipt gewonnen van medekoploper Luno, maar ons spel vertoonde geregeld onvolkomenheden, wat zijn weerslag op het samenspel had. Het was krampachtig zoeken naar de goede combinaties, waardoor de aanvallen statisch oogden en menigmaal tot onderling onbegrip en verwijten leidde.
“De eerste helft was nog het beste deel”, zei een niettemin tevreden Niek na afloop van het met 14-13 gewonnen duel. Zeker toen bekend werd dat Rapid – de andere ploeg met 4 uit 3 – had verloren van het nog puntloze Dunas.
We staan nu alleen op kop met nog 2 duels te gaan en dat is een gunstige uitgangspositie met de
komende uitwedstrijd tegen Dunas en Rapid-Luno op het programma. “ Het onregelmatige wedstrijdschema ziet Mandy vooral als oorzaak van het moeizame aanvalsspel van haar ploeg. “Je komt niet in je ritme, als je vanaf 6 april pas 3 wedstrijden hebt gespeeld”.
De winst op Luno kwam dan ook met pijn en moeite tot stand mede omdat de bezoekers een lastig te bespelen opponent bleken en hun strijdwijze hadden afgestemd op het uitschakelen van onze “spitsen”. Dat lukte aanvankelijk wel toen de bezoekers na een kwartier binnen 5 minuten de 3-1 veranderden in een voorsprong van 2 punten, maar vervolgens pakten Mandy (2) en Pam hun rol als afmakers op: 6-5.
De 8-8 ruststand gaf de verhouding wel goed weer en gelet op het spelniveau van beide kanten was geen van de partijen in staat zijn wil aan de ander op te leggen. De bijna 2 meter lange nummer 16 van Luno bepaalde zowel in verdedigend als aanvallend opzicht aanvankelijk het spelbeeld. Met het inbrengen van de ervaring van de gebroeders vd Gugten trachtte Niek dat te ontregelen. Wat redelijk lukte, maar de gemiste strafworp bij 12-11 leek toch roet in het eten te gooien. De gasten slaagden er nog 2x keer in de achterstand van 1 punt weg te werken, maar moesten het antwoord op de derde treffer van Annika schuldig blijven en kon haar ploeg na het laatste fluitsignaal van de net zoveel pratende als fluitende arbiter Sander van Beek opgelucht ademhalen.
Doelpunten: Mees (4), Annika (3), Mandy (3), Pam (2), Marc en Joep.
Het zeer geroutineerde (over leeftijd hebben we het niet..) tweede toonde zich tegen het jeugdige HKV/Ons Eibernest 2, dat graag kampioen wil worden, letterlijk uiterst strijdvaardig en revancheerde zich voor de eerder doordeweekse geleden nederlaag in Den Haag met 12-8 en staat nu ook bovenaan.
Wim van Vliet
