De vuurwerkshow van de Drie October Feesten werd vrijdag afgelast, maar vond zaterdag zonder knallen alsnog plaats op ons terrein aan de Cronesteinkade waar het eerste en tweede tegenstander Excelsior onder natte omstandigheden figuurlijk afdroogden. En met scores die onder de regen- en stormachtige omstandigheden opmerkelijk genoemd mogen worden. Het tweede won met 17-6 en het eerste met 15-7. En daar was niks op af te dingen.

Leidens ontzet in optima forma, maar we zijn er nog niet. Zie de standen. De zege van 1 betekent wel een voordelig onderling resultaat ten opzichte van de club uit Delft. Maar wrang is de situatie van het tweede dat nu gedeeld op de eerste (!) plaats staat, uitgespeeld is, maar wel gedegradeerd is omdat de nummers 3 en 4 uit deze poule eruit vliegen en het onderling resultaat met Fiducia en KZ/Keukensale 4 in ons nadeel is. Degraderen met een positief doelsaldo (88-84). Ook dat nog.

“Drie October” had dus niet zijn sporen nagelaten. Mees was wel zijn stem kwijt, maar dat werd ruimschoots goed gemaakt door Tony, die een puike wedstrijd speelde en op sommige momenten in het veld het verlengstuk van de technische staf was. De Alphenaar had met 3 redelijk verre schoten in het vak waar de storm de meeste invloed had, een groot aandeel in de 7-3 voorsprong halverwege. Maar het was vooral een teamprestatie, waar de “gevechten” van Sander en Joep rondom de korf hun steentje aan bijdroegen.

Die marge vormde al de genadeklap voor de vooraf hoger ingeschatte Delftse formatie, want de tweede helft bleek hoezeer onze ploeg is gegroeid en ook op overgangsklasse niveau een lastig team is voor iedere tegenstander. Excelsior was naarmate de wedstrijd vorderde niet bij machte er nog een spannend duel van te maken. Een kwartier voor het laatste fluitsignaal van de uit Veenendaal afkomstige Christian van Munster, die de fysieke duels goed in de smiezen had, was het 11-4 en de wedstrijd wel beslist.

Met geduldig aanvalsspel, goede rebounds van alle mannen en schotpogingen op momenten dat het kon, werd de lijn van vorige week tegen Fiducia doorgetrokken met de ongedacht groot uitgevallen winst als resultaat. Roos stond model voor de getoonde vechtlust, ging onderuit bij het binnenhouden van de bal, met een bloedende knie als resultaat. Maar de bal bleef wel in de ploeg!!

Doelpunten: Mandy (4), Tony (3), Joep (3), Mees (2), Sander (2) en Floor (strafworp).

Het tweede overklaste het reeds gedegradeerde Excelsior 2 met 11 punten verschil, met als hoogtepunt de strakke pass van Henk vanaf de achterlijn in de verdediging naar broer JW in de aanval, die de actie op artistieke wijze afrondde.

Fiducia werd door winst bij ALO (6-9) kampioen van de overgangsklasse OK-06.
Het derde was ondanks de snelle 1-0 van Mischa zondagmiddag kansloos tegen Fortuna 5, dat daardoor over het derde heen gaat op de ranglijst. Met de primeur van een Amerikaanse referee: “Restart”.


Wim van Vliet